|
الحمدلله،
اولا : دورساختن بیمار مبتلا به ایدز :
از آنجائیکه اطلاعات پزشکی امروزی بر این امر تاکید کرده اند که انتقال ویروس ایدز از فرد مبتلا از طریق تماس و همزیستی و یا تنفس یا حشرات یا شراکت در خوردن و نوشیدن و یا حمام و استخر عمومی و یا ظروف غذا و امثال اینها که در زندگی مشترک روزانه و معمولی وارد هستند، روی نمی دهد، و تنها بصورت مستقیم و بوسیله یکی از طرق زیر منتقل می شود :
1- ارتباط جنسی با هر شکلی که باشد .
2- انتقال از طریق خون آلوده یا مشتقات آن .
3- استفاده از آمپول آلوده، خصوصا بین معتادین به مخدرات، و همینطور تیغ تراش .
4- انتقال از مادر مبتلا به جنینش در اثنای بارداری و زایمان .
لذا دورساختن مبتلایان به ایدز چنانکه ترس انتقال آن به اطرافیان سالم آنها نباشد، شرعا واجب نیست، و با افراد بیمار بر طبق اقدامات پزشکی معتمد رفتار می شود.
دوماً : انتقال عمدی عامل بیماری به دیگران :
آلوده ساختن و یا انتقال عمدی بیماری ایدز به افراد سالم با هر صورتی که باشد، عملی حرام بوده و جزو گناهان کبیره محسوب می شود، و مستوجب مجازات دنیوی است، و مجازات این عمل بر حسب میزان جرم و اثر آن بر افراد و مجتمع متفاوت خواهد بود.
اگر هدف از اینکار شیوع این بیماری پلید در جامعه باشد، عمل او بعنوان نوعی از محاربه و فساد فی الارض تلقی خواهد شد، و مستوجب یکی از مجازات منصوص در آیه حرابه است که می فرماید : « إِنَّمَا جَزَاءُ الَّذِینَ یُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الأَرْضِ فَسَاداً أَنْ یُقَتَّلُوا أَوْ یُصَلَّبُوا أَوْ تُقَطَّعَ أَیْدِیهِمْ وَأَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ أَوْ یُنْفَوْا مِنَ الأَرْضِ ذَلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیَا وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ» (مائده 33). یعنی : « کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به محاربه برمی‌خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین میکنند، (و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله میبرند) این است که کشته شوند؛ یا به دار آویخته گردند؛ یا دستها و پاهایشان در خلاف جهت یک‌دیگر بریده‌شود؛ و یا از سرزمین خود تبعید گردند، این رسوایی آنها در دنیاست؛ و در آخرت، مجازات عظیمی دارند».
و اگر هدف او دشمنی با فرد معینی باشد و سپس وی را آلوده کند، اگر فرد آلوده شده بر اثر آن نمیرد، فردی که به عمد مرتکب آن شده باید بعنوان مجازات تعزیر شود، و اگر فرد آلوده شده بر اثر آن بمیرد در آنصورت تطبیق مجازات قتل بر او مورد نظر واقع می شود.
اما اگر هدف او دشمنی با فرد معینی باشد لکن موفق به آلوده شدن او نشود، فرد عامد تعزیر می شود.
سوماً : اعتبار بیماری ایدز بعنوان مرض مرگ :
هرگاه عوارض و نشانه های بیماری ایدز بطور کامل ظاهر شود، و بیمار از امورات عادی زندگی باز ایستاد، و مرگ به او متصل گشت، پس ایدز شرعا بعنوان مرض مرگ محسوب می شود.
منبع : از فتاوی صادر شده : "مجمع الفقه الإسلامی" ص 204-206.
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
| 
