حکم خالکوبی موقت
 

حکم خالکوبی موقت

الحمدلله،

از پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت است که ایشان : « لَعَنَ َالْوَاشِمَةَ وَالْمُسْتَوْشِمَةَ» بخاری (4886) و مسلم (2122-2125).

یعنی : «پیامبر صلی الله علیه وسلم کسی را که زنان را خالکوبی می کند و زنی که خواستار خالکوبی است را لعن فرمودند» و در آخر حدیث آمده : « الْمُغَیِّرَاتِ خَلْقَ اللَّهِ » «همان کسانی که آفرینش الهی را تغییر می دهند».

«در خالکوبی دائم ابتدا نقش را با سوزنی بر پوست حک می‌کنند تا اندکی خون بیاید، سپس ماده رنگی را بر این زخم قرار می‌داده‌اند تا به تدریج جذب پوست شود. ماده رنگی می‌تواند شامل نیل، سرمه، دوده چراغ، آب تره یا هر رنگ طبیعی ماندگار دیگر بصورت مایع یا جامد باشد که به آن خالکوبی گوشتی می گویند. و در روش های جدید ازسوزن های معروف به سوزن سرطلایی استفاده می شود، در ابتدا طرح خالکوبی را با خودکار بر روی بدن می کشند، سپس سوزن سرطلایی را درون جوهر (جوهر خودنویس ropid) می زنند و به آرامی به زیر پوست بدن وارد می کنند» بنقل از : " ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد".

البته بین خالکوبی دائم که طرح و رنگ پوست را بصورت ثابت تغییر می دهد، با خالکوبی موقت که قابل پاک شدن است، فرق وجود دارد، اولی (یعنی خالکوبی دائم) حرام و گناه کبیره است، اما آرایشی که موقت باشد، جایز و مباح است.

خالکوبی موقت (یا تاتوی موقت) – هرچند بهتر آنست که آنرا خالکوبی ننامیم و آنرا رنگ کردن بنامیم مثل حنا زدن به دست – اگر مثل صورتی باشد که در متن سوال بیان شد، در آنصورت با رعایت شروط زیر مباح و جایز است :

1- رسم و طرح آن باید موقت و غیر دائم باشد، و محو شود.

2- رسم آن نباید بر شکل ذوی الارواح (حیوان و انسان) باشد.

3- نباید این زینت را نزد مرد نامحرم و بیگانه ظاهر کند.

4- نباید به پوست او آسیب و ضرر برساند.

5- نباید از زنان کافر و یا فاجر تقلید کند و خود را شبیه آنها گرداند.

6- رسم و طرح آن نباید نماد و یا شعار یک دین یا عقیده یا مکتب منحرف و فاسد باشد.

7- اگر فردی برای او خالکوبی کرد : آن فرد باید زن باشد و در مواضع عورت او نباشد.

هرگاه تمام این شروط رعایت شدند، در آنصورت مانعی بر آن نیست.

علامه صنعانی در کتاب " سبل السلام " ( 1 / 150 ) می گوید : «در بعضی احادیث علت (نهی) خالکوبی را تغییر خلقت خداوندی برشمرده است، ولی در مورد رنگ زدن با حنا و امثال آن این علت موجود نیست، و اگر (بالفرض) شامل (این علت نهی) شود، باز به اجماع (علماء) حناء زدن خاص است (یعنی مستثناء شده)، زیرا در عصر پیامبر صلی الله علیه وسلم (زنان حناء) می زدند (و ایشان از انجام آن نهی نمی کردند)».

از جناب علامه ابن عثیمین سوال شد : در بین مردم بویژه زنان مد شده که بعضی مواد شیمیایی و گیاهان طبیعی را مورد استفاده قرار می دهند که رنگ پوست را تغییر می دهد، بگونه ایکه پوست تیره بعد از بکاربردن آن مواد شیمیایی و گیاهان طبیعی روشن می شود، آیا انجام آن منع شرعی دارد؟

پاسخ دادند : «اگر این تغییر ثابت (و دائم) باشد، پس حرام و حتی از گناهان کبیره است، زیرا تغییر خلقت آن نسبت به خالکوبی بیشتر است، حال آنکه ثابت شده که پیامبر صلی الله علیه وسلم : زنی که مو پیوند می کند و آنکه خواهان آن باشد، و زنی که خالکوبی می کند وآنکه خواهان آن باشد، لعن و نفرین کرده است، چنانکه در صحیحین از ابن مسعود رضی الله عنه آمده ..

و آنچه در سوال ذکر شده بیشتر از (خالکوبی) موجب تغییر خلقت خداوندی است..

اما اگر تغییر ثابت (و دائم) نباشد، مثل حناء و امثال آن؛ مانعی ندارد، زیرا محو می شود، و در واقع مثل کحل زدن و سرخ کردن گونه و لب ها است، واجب آنست که از تغییر خلقت خداوندی پرهیز نمود و برای مردم بیان کرد، وگرنه شر و بدی رواج می یابد و بعدا بازگشت از آن سخت خواهد شد»."مجموع فتاوی الشیخ العثیمین" ( 17 / جواب سؤال 4 ).

و باز از جناب علامه سوال شد : حکم خالکوبی موقت چیست؟ که در واقع برچسپ هایی بر اشکال مختلف هستند که بر عضو بدن می زنند و بعد از چند روز محو می شود.

پاسخ دادند : «اگر اشکال آن؛ تصویر حیوان باشد، حلال نیست بلکه حرام است، و اگر اشکال درختان و سایر نقوش باشد ایرادی ندارد، و بنظر من ترک آن بهتر است، زیرا استفاده از آن، هزینه های زن (و نفقه اش) را بالا می برد (درحالیکه نیاز به این مخارج نیست) پس ترک آن بهتر است»  مجلة الدعوة العدد 1741 7/2/1421هـ ص/36.

 

نکته : بعضی از پزشکان متخصص معتقدند که خالکوبی موقت بدن ضرر نیست، و مشکلاتی مانند تاول، سرخی، حساسیت به نور خورشید، ضایعات قرمز برجسته و زخم دایمی از عوارض خالکوبی موقت خصوصا با حنا است، حتی محققان می گویند : استفاده مکرر از تاتوی موقت موجب ایجاد سرطان پوست میشود. بنقل از "اینترنت".

هرگاه ثابت شود که خالکوبی موقت موجب بروز امراض پوستی و غیره می شوند، در آنصورت استفاده از آن جایز نیست، زیرا مسلمان شرعا نمی تواند کاری کند که به خود یا دیگران زیان وارد کند، پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند : « لا ضَرَرَ وَلا ضِرَارَ». یعنی : « در اسلام ضرر رساندن بخود و دیگران جایز نیست» ابن ماجه (784) وصححه الألبانی.

منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).

 

والله اعلم

وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم

سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت

IslamPP.Com