|
الحمدلله،
مرد نمی تواند موی ابرو و یا ریش خود را بتراشد یا با نخ و امثال آن بردارد، بلکه موظف به گذاشتن ریش است، و محدوده ریش عبارتست از : موی روئیده شده بر روی چانه، گونه ها، و صورت . در (قاموس محیط) صفحه‌ی 387 ج 4 آمده است: «اللّحیة بالکسر: شعر الخدین و الذقن». – لحیة (ریش) به کسر لام؛ موی گونه ها و چانه است.
و ابن حجر در "فتح الباری" ص 35ج 10 گفته : «کلمه‌ی لحیه عبارت است از مویی که بر رخسار و چانه می‌روید».
اما موهای خارج از این محدوده؛ مثل موی روئیده شده بر پیشانی یا مابین دو ابرو حکم دیگری دارد :
اول : بعضی از اهل علم گفتند : گرفتن موی این نواحی جایز است.
دوم : بعضی دیگر گفتند : جایز نیست، خصوصا اگر بخواهد آنرا بکند، چه با نخ باشد یا موچین و غیره ..
سبب اختلاف آنها بخاطر برداشت آنان از معنای کلمه « نمص » در حدیث زیر است :
پیامبر صلی الله علیه وسلم می‌فرمایند : «لعنَ اللهُ الواشماتِ، وَالمستوشماتِ والنامصاتِ والمتنمصاتِ، والمتفلّجاتِ للحسنِ، المغیّراتِ خلقَ اللهِ» بخاری (5948) و مسلم (14/105).
یعنی : «خدا لعنت کند آن کسی که خال کوبی می‌کند و کسی که می‌خواهد برای او خال کوبی کنند، و کسی که نمص می‌کند و کسی که خواستار نمص است، کسی که دندانها را به منظور زیبایی باریک و تیز می‌کند، اینها کسانی هستند که آفرینش خدا را دگرگون می‌کنند».
بعضی از علماء گفتند : نمص یعنی برداشتن موی ابروها، و نمص مختص ابروست، و سایر نقاط صورت مشمول آن نمی شود.
ابن أثیر گفته : «اَلنَّمصُ: یعنی نازک کردن و باریک نمودن ابروها به خاطر زیبا کردن آنها». "النهایه فی غریب الحدیث" (5/199).
و امام نووی گفته : «النّامصه: زنی است که موی ابروی دیگران را به منظور زیبایی باریک می‌کند و برمی‌دارد، و متنمصه زنی است که خواستار این عمل باشد» ریاض الصالحین، ص 629.
و امام ذهبی گفته: «نامصه زنی است که موی ابروی دیگران را برمی‌دارد و متنمصه زنی است که این کار بر روی او انجام می‌گیرد» الکبائر، ص 144.
اما بعضی دیگر از اهل علم گفتند : نمص شامل کل صورت می شود، یعنی برداشتن مو از هرجای صورت که باشد جایز نیست، و فرقی بین زن یا مرد در این مسأله وجود ندارد.
ابن حجر هیتمی در کتاب "الزواجر عن ارتکاب الکبائر" می‌گوید : «النّامصه: زنی است که ابروها را زیبا می‌کند تا اینکه باریک شود، أبوداود نیز همین نظر را دارد، ولی آنچه خطابی و غیر او در رابطه با النّامصه گفته‌اند مشهورتر و بهتر است، مبنی بر اینکه النّامصه از مادة النمص به معنی برداشتن موی صورت است».
و علامه مُناوی می‌گوید: «النّامصه: به زنی می‌گویند که خواهان برداشتن موی صورت و ابروها با موچین است» فیض القدیر (5/273).
همچنین افرادی مثل جلال الدین سیوطی، و امام سندی، و شوکانی گفتند : النمص عام است؛ یعنی برداشتن موی صورت که ابروها نیز شامل آن می‌شود.
نگاه کنید به : شرح سنن نسائی للسیوطی و السندی (8/147)، نیل الأوطار (5/342).
از بین علمای معاصر؛ علامه ابن جبرین و علماء هیئت دائمی افتاء قول اول را برگزیدند، یعنی اختصاص نمص به ابرو، و لذا این هیئت فتوا دادند که ازاله موی صورت بجز ریش و ابروها جایز است. "فتاوی اللجنة الدائمة" (5/197) .
و علامه ابن عثیمین قول دوم را برگزیده است، یعنی نمص را تعمیم به کل صورت داده است، و بر اساس آن مرد نمی تواند موی صورتش را بردارد حتی اگر ابرو و ریش نباشد.
"فتاوی الشیخ ابن عثیمین" (11/123).
به فتوای علامه ابن باز در (2729) نیز مراجعه کنید.
از نظر ما – و خدا بهتر می داند – نمص مختص به موی ابرو است، بنابراین ایرادی ندارد که مرد موی نواحی پیشانی و یا بین دو ابرویش را بزداید (هرچند از باب ورع و رعایت احتیاط بهتر آنست که اگر ضرورتی نیست از انجام آن اجتناب کرد).
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
| 
