الحمدلله، تلقیح مصنوعی یعنی این که آب منی مرد را می گیرند و به وسیله ی آمپول و لوله در رحم زن می گذارند، بسیار خطرناک است. چه تضمینی هست که پزشک نطفه ی این مرد را در رحم زنی دیگر نگذارد؟ بنابراین به نظر ما باید سدّ باب شود و جلوی این کار گرفته شود و ما به جایز بودن آن فتوا نمی دهیم؛ مگر آن که مرد و زن و پزشک را بشناسیم و برای ما قضیه کاملاً روشن باشد؛ اما این که دروازه ی این کار کاملاً باز باشد، بیم آن می رود که مصیبتی درست شود. مسئله ی ساده ای نیست چون اگر فریبی رخ دهد، در نسبها هرج و مرج پیش می آید و این در شریعت حرام است، بنابراین رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ می فرماید:« لَا تُوطَأُ ذَاتِ حَمْلٍ حَتَّی تَضَعَ» آلبانی در "صحیح ابوداود" آن را صحیح دانسته است.(1889) « زن حامله تا وقتی وضع حمل نکرده ازدواج نشود» بنابراین من به این کار فتوا نمی دهم؛ مگر آن که قضیه ی معینی باشد که در آن شوهر و زن و پزشک را بشناسم. شیخ ابن عثیمین- لقاءات الباب المفتوح (س 921) IslamPP.Com |