منظور از تقیه چیست؟
الحمدلله،
تقیه نزد اهل سنت عبارت است از: پنهان کردن عقیده باطن و انچه که خلاف ظاهر است، و هنگام ترس از دشمن، بصورتیکه اگر عقیده خود را اشکار کند احتمال دارد که کشته شود و یا به او ضرر برسد، و این کار جائز است و رخصه ای است در دین هنگام ضرورت تا اینکه اگر کسی در جایی نزد دشمن گرفتار شد برای اینکه خود را نجات دهد میتواند تقیه کند فقط با زبان و نه با عمل، و نیتش بایست بر ایمان استوار باشد، خداوند در قرآن میفرماید: "الا ان تتقوا منهم تقاة" یعنی: "مگر اینکه در برابر آنها (کفار) تقیة کنید" و تقاة در این آیه همان تقیه است.
ولی اگر حقیقت ایمانش را هنگام خطر راسخانه اظهار کند و نترسد و نتیجتا کشته شود این عمل بهتر است از تقیه، و منزلتش نزد خداوند بالاتر میباشد از کسی که برای نجات خود تقیه میکند.
با اینحال بعضی از علما تقیه را جائز ندانسته اند زیرا تقیه را فقط هنگام ضعف اسلام میدانسته اند ولی بعدا که اسلام قوت گرفت دیگر نیازی را به تقیه نمیدانند.
پس تقیه نزد اهل سنت رخصه و آنهم هنگام ضرورت و ترس از کفار میباشد نه ترس از مسلمانان، در صورتیکه نزد شیعه، تقیه را نزد مسلمانان و مخصوصا در برابر اهل سنت بکار میبرند و آنرا از اساسیات دین خود میدانند (و نه رخصه) بطوریکه تقیه را 9/10 (نه دهم) دین میدانند، و آنها در معتبرترین کتابشان که اصول کافی میباشد رواتی از جعفر پسر محمد دارند که میگوید: "إن تسعة أعشار الدین فی التقیة ولا دین لمن لا تقیة له" [أصول الکافی: 2/217" کلینی: "9/10 (نه دهم) دین تقیه میباشد، و کسی که تقیه نمیکند دیندار نیست" !
و همچنین روایت دروغینی از پیامبر صلی الله علیه و سلم نقل میکند که میگوید: "تارک التقیة کتارک الصلاة" [جامع الأخبار: ص110، بحار الأنوار: 75-412.] یعنی: "ترک کننده تقیه مانند ترک کننده نماز است !" پس تقیه نزد آنها بمنزلت و اهمیت نماز است.
وصلی الله وسلم علی محمد و علی آله و اتباعه الی یوم الدین
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
