حکم اسلام در مورد واکسیناسیون و مایه زنی کودکان بقصد پیشگیری و ایمن سازی چیست؟ دلایلی وجود دارند که این واکسن ها برای بدن مضر هستند اما در بسیاری کشورها زدن آن اجباری شده است، این موضوع بسیار مهم است و متاسفانه بسیاری توجه کافی به آن ندارند.
الحمدلله،
از جناب علامه عبد العزیز ابن باز سوال شد : حکم مداوا و معالجه قبل از وقوع بیماری چیست، مثل واکسن زدن؟
ایشان پاسخ دادند : «اگر ترس وقوع بیماری بر اثر وبا برود یا عوامل دیگری که احتمال شیوع بیماری در آنها باشد، ایرادی ندارد که (قبل از مبتلاء شدن) اقدام به مداوا نمود، یعنی استفاده از دواء برای دفع بلائی که محتمل است بلامانع است، به دلیل آنکه پیامبر صلی الله علیه وسلم در حدیث صحیح فرمودند : «مَنْ تَصَبَّحَ بِسَبْعِ تَمَرَاتٍ مِنْ عَجْوَةٍ لَمْ یَضُرَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ سُمٌّ وَلا سِحْرٌ». یعنی : «هر کس صبحگاهان هفت دانه خرمای عجوه (نوعی از خرمای مدینه) بخورد، سم و سحر در آن روز ضرری به او نخواهند رسانید» به روایت مسلم . و این از باب دفع بلاء قبل از وقوع آنست، همانطور اگر ترس وقوع مرضی برود و (مثلا) بر ضد وباء که در کشور یا هر مکان دیگری روی داده، بقصد دفاع (و پیشگیری) واکسن زده شود، ایرادی بر آن نیست، همانگونه که بیماری نازل شده بوسیله دواء معالجه می شود، اما بکاربردن تمیمه و مهره برای مقابله با بیماری یا اجنه و یا چشم زخم جایز نیست، زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم از آن نهی فرمودند، و بیان فرمودند که این عمل جزو شرک اصغر است، لذا اجب است از آن دوری کرد».
"فتاوی الشیخ ابن باز" ( 6 / 21 ) .
و اما زیان هایی که بر اثر واکسن زدن حاصل می شود، مثل تب و یا بعضی عوارض کوتاه مدت و گذرا، این نوع اضرار قابل گذشت هستند، یعنی زیان های آن در مقابل مفاسد بزرگی که ممکن است بر اثر وقوع این بیماری ها دامنگیر انسان بشود و ضرر چشمگیری بر سلامتی بدن و اعضایش بگذارد، قابل چشم پوشی است.
نظیر این امر در شریعت، ختنه کردن است؛ بریدن جزء کوچکی از پوست همراه با درد و (و عارضه موقت) است، ولی این عوارض در مقابل فوائدی که ختنه کردن دارد قابل چشم پوشی است.
و قاعده شرعی در این مورد وارد است که هرگاه بین دو مفسده انجام یکی از آنها لازم آید، آنگاه باید آنی که فساد کمتری دارد انجام شود. "الاشباه والنظائر" سبکی (1/45).
بهر حال اگر ثابت شود که فلان واکسن معین به بدن آدمی ضرر می رساند و یا نسبت مضرات آن بیشتر از منافعش است، در اینحالت استعمال آن جایز نیست، زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم نهی کردند از اینکه مسلمانان به خود و یا دیگران ضرر وارد کنند.
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
