همسرم با جود آنکه ایمان قوی دارد اما حجاب رعایت نمی کند، او تمام نمازهای فرض را در سر وقت می خواند .. الی آخر ..
من و او هر دو مهندس هستیم و دو دختر داریم یکی پنج ساله و دیگری دو ساله، نگرانم که این دو دختر نیز حجاب نپوشند چون مادرشان حجاب رعایت نمی کند، بسیار تلاش کردم تا همسرم را به رعایت حجاب قانع کنم اما بعد که دیدم آنرا نمی پذیرد دست از تلاش برداشتم.
سوال من اینست : آیا بخاطر آینده فرزندانم، بایستی همسر خود را با هر روشی به حجاب اجبار کنم و یا همچنان صبر کنم تا خدا وی را هدایت می کند؟
سوال دوم : آیا ما پدران در مقابل الله متعال در مورد حجاب زنان و دخترانمان مسئول هستیم یا خیر؟
الحمدلله،
قوت ایمان باید اثر آن بر حیات و رفتار انسان ظاهر شد، ولی اصرار انسان بر معصیت دلیل بر ضعف ایمانش است.
بر شما واجب است تلاش کنید تا نهال ایمان (را در قلب او) بکارید و آنرا تقویت کنید، البته منظور آن ایمانی است که انسان را به سمت عمل (صالح) و رفتار شرعی سوق می دهد.
بعد از آن تلاش کنید تا محبت حجاب را در قلب او بکارید، مثلا با بیان فواید حجاب و محاسن آن، همچنین کتب علماء و نوارهای صوتی که در مورد حجاب هستند را به ایشان بدهید، و از جمله اسباب مهمی که موثر است ارتباط او با زنان صالح و محجبه است، همچنین ارتباطات خانوادگی به نزدیکان صالح و درستکار نیز موثر است.
و بعد از آنکه راههای مناسب را برای قانع کردن او فراهم ساختید، بایستی او را با روش مناسبی ملزم به حجاب کنید و به او اجازه ندهید که بدون حجاب به اماکن عمومی برود. (و مهم است که دختر خود را متوجه کنید که حجاب واجب است و خداوند بر آن حکم فرموده، هرچند ببیند که مادرش رعایت نمی کند، شما بعنوان پدر باید بگونه ای که عقل او درک میکند این تناقض را تفسیر کنید یعنی تناقض بین حکم شرعی و رفتار مخالف مادرش با آن، چه بسا خود او مادرش را نصیحت به رعایت حجاب کند).
و اما سوال دوم : بدون شک پدرها در مقابل رعایت نکردن حجاب زنان و دخترانشان و همینطور الزام ساختن آنها به سایر احکام شرعی مسئول هستند، چنانکه خدای متعال می فرماید : « یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَأَهْلِیکُمْ نَاراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ» (تحریم 6). یعنی : «ای مومنان! خود و فرزندان تان را از آتشی که مواد سوختی آن، انسانها و سنگ ها هستند، برهانید». و پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند : « کُلُّکُمْ رَاعٍ وَکُلُّکُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ .... وَالرَّجُلُ رَاعٍ فِی أَهْلِهِ وَهُوَ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ» بخاری (893) ومسلم (1829).
یعنی : «هر کدام از شما نگهبانید و مسئول افراد تحت فرمان خویش هستید .. مرد بر خانواده خود مسئول است».
لیکن هرگاه انسان اسباب را بکار گرفت و برای آن تلاش نمود ولی موفق نشد، الله متعال وی معذور دانسته و مجازاتش نمی کند، بلکه بخاطر تلاشش وی را پاداش می دهد، و خداوند اجر کسی را که عمل نیک کند را ضایع نمی کند.
شیخ محمد الدویش
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
