حکم کاشت موی ریش اگر در آن نقصی وجود داشته باشد، چیست؟
الحمدلله،
کاشت موی ریش جایز نیست، مگر بقصد معالجه یا برطرف کردن عیب عارضی باشد، مثلا موهای آن بر اثر بیماری با سوختگی افتاده باشد، کشت موی ریش بدون علت (درمان یا رفع عیب عارضی) در حکم تغییر خلقت است.
و دلیل جواز آن بقصد معالجه؛ روایت عبدالرحمن بن طرفه است که : «جَدَّهُ عَرْفَجَةَ بْنَ أَسْعَدَ قُطِعَ أَنْفُهُ یَوْمَ الْکُلَابِ فَاتَّخَذَ أَنْفًا مِنْ وَرِقٍ فَأَنْتَنَ عَلَیْهِ فَأَمَرَهُ النَّبِیُّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ فَاتَّخَذَ أَنْفًا مِنْ ذَهَبٍ» أبوداود (4232) وترمذی (1770) ونسائی (5161).
یعنی : «جد او (یعنی جد عبدالرحمن) که عرجفه بن اسعد نام داشت در روز جنگ کُلَاب (در دوران جاهلیت) بینی اش قطع شد، او یک بینی از جنس نقره برای خود درست کرد ولی فاسد شد، پیامبر صلی الله علیه وسلم به وی امر کرد که از جنس طلا درست کند».
دکتر صالح بن محمد فوزان در کتاب "الجراحة التجمیلیة" ص 159 گفته :
«ریش دو حالت می تواند داشته باشد :
حالت اول : رشد (موی) آن خلقتاً ضعیف باشد، در اینحالت تکثیر آن بوسیله کاشت مو جایز نیست، به دلایل زیر :
1- مقصود از گذاشتن ریش که به آن دستور داده شده : یعنی رها کردن موی ریش و عدم گرفتن از آن؛ نه بوسیله کوتاه کردن و نه تراشیدن، ولی این دلالت بر مشروعیت افزایش موی آن بوسیله کاشت مو نمی کند، قیاس بر عدم مشروعیت تکثیر موی ریش بوسیله درمان، بلکه منع کشت مو اولاتر است، چرا که عوارض و بیماریهایی در پی خواهد داشت.
2- کشت موی ریش درحالیکه نیازی به آن نیست؛ تغییر خلقت خداوندی است، و صرف زیبایی و ظاهر شدن با سیمایی معین (دلیل) کافی برای تجویز این تغییر نخواهد شد، جدا از اینکه این عمل عوارض و امراضی درپی خواهد داشت.
حالت دوم : موی ریش به سبب مرض یا حادثه ای زیاد نمی شد و یا موی آن می ریزد، در اینحالت بنظر من – والله اعلم – کشت مو در ناحیه ریش جایز است، زیرا اینحالت از باب علاج و برطرف نمودن عیب است، خصوصا اگر این اسباب موجب مشوه شدن سیمای مرد شوند».
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
