من مبتلا به ایدز هستم و قصد دارم با خانمی که بیوه است و بیماری مرا دارد ازدواج کنم، اما سطح ویروس او بسیار پایین تر است تا جائیکه اکتشاف آن ممکن نیست، آن زن قبلا ازدواج کرده و یک کودک چهار ساله دارد که مبتلا به ایدز نشده است، شنیدم که بعضی ازدواج فرد مبتلا به ایدز را با فرد سالم جایز نمی دانند، حال من سوال دارم :
1- آیا ازدواج با آن خانم جایز است؟
2- آیا ازدواج با آن خانم با توافق طرفین مبنی بر عدم جماع جایز است؟
الحمدلله،
کسی که مبتلا به ایدز است نباید با فرد سالمی ازدواج کند مگر آنکه قبلا به او بگوید : من ایدز دارم . اگر طرف مقابلش با این وضعیت حاضر به ازدواج شد و موافقت خود را اظهار نمود که بهتر، وگرنه ممکن است شخص سالم نخواهد با او ازدواج کند، و اگر فرد مبتلا بیماری خود را مخفی کند، در واقع او را فریب می دهد، و ممکن است عامل بیماری به او و فرزندان او نیز منتقل شود. بنابراین ازدواج فرد مبتلاء به ایدز می تواند هم با فرد سالم و هم با فرد بیمار ازدواج کند به این شرط که حقیقت را بیان کند، و می توان بعد از ازدواج از راههای پیشگیرانه از قبیل استفاده از کاندوم در رابطه جنسی استفاده نمود.
دکتر عبدالله حقیل رئیس شعبه بیماری های واگیردار در دانشکده پزشکی دانشگاه ملک سعود می گوید : «ازدواج فرد مبتلا به ایدز مشکل بزرگی است، چرا که عامل اصلی در انتقال بیماری همان رابطه جنسی است، و اگر از کاندوم حفاظتی استفاده شود به مقدار زیادی از (انتقال آن) پیشگیری خواهد شد، اما بر طرف مقابل – چه مرد باشد یا زن – لازمست که اطلاع کاملی از آنچه در آینده انتظارش می رود داشته باشد» روزنامه الوطن، شماره (522)، 21 ذی الحجه 1422 هجری.
وانگهی؛ زندگی زناشویی تنها جماع و روابط جنسی نیست، انسان می تواند با زنی ازدواج کند و توافق نمایند که جماعی بین آنها روی ندهد، چرا که نیاز زوجین به همدیگر تنها نیاز جنسی نیست، مواردی مثل مراقبت و حمایت و نفقه و انس و محبت و یاری رساندن بر طاعت نیز از نیازهای طرفین به هم می باشد، حتی گاهی عشق و علاقه یکی از طرفین است که بهانه این با هم بودن است، مثلا ازدواج با دختری که هنوز آمادگی جماع و مقاربت را ندارد؛ که نکاح شرعا صحیح است هرچند بین آنها جماع روی نمی گیرد، بنابراین ازدواج بین شما با این تافق که جماع روی ندهد جایز است.
و جمهور علماء معتقدند که ازدواج مرد مسلمانی که در بیماری مرگ است؛ اگر عاقل و رشید باشد، جایز و صحیح است، و در اینحالت چه نیازی برای جماع وجود دارد که بخواهد برای رفع آن ازدواج کند؟!
از شیخ الاسلام ابن تیمیه سوال شد : فرد بیماری در هنگام مرضش ازدواج می کند، آیا عقد صحیح است؟
پاسخ دادند : «نکاح انسان مریض صحیح است، و بر طبق گفته جماهیر علماء مسلمین از صحابه و تابعین زن (از آن مرد) ارث می گیرد، و در اینحالت تنها مستحق مهر المثل است، و و به اتفاق (علماء) استحقاق بیشتر از آن را ندارد» "الفتاوی الکبری" (3/99).
و باز گفته : «نکاح مریض در مرض مرگ صحیح است، و بر طبق قول جمهور علماء از صحابه و تابعین زن ارث می گیرد، ولی به اتفاق (علماء) استحقاق بیشتر از مهر المثل را ندارد» "الفتاوی الکبری" (5/466).
منبع : سایت (الإسلام سؤال وجواب).
والله اعلم
وصلی الله علی نبینا محمد وعلی اله وصحبه وسلم
سایت جامع فتاوای اهل سنت و جماعت
IslamPP.Com
